درباره پایتون ( Python )

پایتون (به انگلیسی: Python) یک زبان برنامهنویسی تفسیری، سطح بالا، و همه منظوره است.
Python که خیدو فان روسوم آن را طراحی کردهاست.
اولین بار در سال ۱۹۹۱ منتشر شدهاست.
فلسفه اصلی طراحی python «خوانایی بالای کد» میباشد و نویسههای فاصله خالی در آن معنادار هستند و مکرر استفاده میشوند.
شیء گرایی Python
ساختار زبانی و دیدگاه شیءگرا در python به گونهای طراحی شدهاست که به برنامهنویس ،
امکان نوشتن کد منطقی و واضح (بدون ابهام) را برای پروژههای کوچک و بزرگ میدهد.
کلمات کلیدی و اصلی این زبان به صورت حداقلی تهیه شدهاند و در مقابل کتابخانههایی که در اختیار کاربر است بسیار وسیع هستند.
بر خلاف برخی زبانهای برنامهنویسی رایج دیگر که بلاکهای کد در آکولاد تعریف میشوند (بهویژه زبانهایی که از گرامر زبان سی پیروی میکنند)،
در زبان Python از نویسه فاصله و جلو بردن متن برنامه برای مشخص کردن بلاکهای کد استفاده میشود.
به این معنی که تعدادی یکسان از نویسه فاصله در ابتدای سطرهای هر بلاک قرار میگیرند،
و این تعداد در بلاکهای کد درونیتر افزایش مییابد.
بدین ترتیب بلاکهای کد به صورت خودکار ظاهری مرتب دارند.
پشتیبانی Python
python مدلهای مختلف برنامهنویسی (از جمله شیگرا و برنامهنویسی دستوری و تابع محور) را پشتیبانی میکند و
برای مشخص کردن نوع متغیرها از یک سامانهٔ پویا استفاده میکند.
این زبان از زبانهای برنامهنویسی مفسر بوده و به صورت کامل یک زبان شیءگرا است که در ویژگیها با زبانهای تفسیری پرل، روبی،
اسکیم، اسمالتاک و تیسیال مشابهت دارد و از مدیریت خودکار حافظه استفاده میکند.
زبان پایتون ۲ رسماً از سال ۲۰۲۰ دیگر پشتیبانی نمیشود و پایتون ۲٫۷٫۱۸ آخرین نسخهٔ پایتون ۲٫۷ و همچنین پایتون ۲ است؛
و ازاین به بعد دیگر هیچ وصلهٔ امنیتی ای یا بهبود دیگری در این نسخه داده نخواهد شد.
با پایان پشتیبانی از پایتون ۲ فقط پایتون ۳ نسخههای بعدی آن پشتیبانی خواهند شد.
پایتون پروژهای آزاد و متنباز توسعهیافتهاست و توسط بنیاد نرمافزار پایتون مدیریت میگردد.
نمونه کدی از زبان برنامه نویسی Python
نمونه کدی از پرژه Hello World با زبان برنامه نویسی Python
print("Hello World")